پژوهشی تطبیقی درباره صادق هدایت و ادگار الن پو

نقد کهن الگویی از شاخه های نقد ادبی است که متن را با توجه خاص بر کهن الگوها و اسطوره های تکرار شونده در روایت، نشانه ها، تصاویر و شخصیت ها تفسیر می کند. کهن الگوها تصاویر و نشانه های تکرار شونده ایی هستند که ناخودآگاه بشر را تشکیل می دهند. بنابراین پژوهشی دقیق درباره کهن الگوها در متون ادبی گوناگون ملل می تواند چراغی در راه شناسایی ماهیت واقعی انسان به عنوان یک شهروند جهانی باشد. آنیما در مکتب روانکاوانه تحلیلی یونگ، کهن الگویی است مربوط به ناخودآگاه ذهن و نیز نشانه ایی است انتزاعی که شالود? کهن الگوی "نفس" (self) از آن ساخته می شود. آنیما از مفاهیم تشکیل دهند? نظریه یونگ در مورد ناخودآگاه جمعی است که خود از بخش های سازند? ناخودآگاه شخص است و نقش عمده ایی در ذهنیت نهایی انسان ایفا می کند. در ناخودآگاه هر مرد، آنیما تصویری است از خود مونث درونی او که تاثیری انکارناپذیر بر نگرش او درمورد مفهوم "زن" دارد. در این تحقیق، داستان کوتاه (ligeia) اثر ادگار آلن پو و داستان بوف کور اثر صادق هدایت بر اساس نظریه یونگ در مورد کهن الگوی آنیما بررسی شده اند تا با خوانشی مقایسه ایی شباهت ها و تفاوت های آنها مشخص گردد.